Zoals je misschien weet is UFC de afgelopen tien jaar enorm populair geworden en is het uitgegroeid van een regionaal entertainmentcentrum in Las Vegas tot een van de meest prestigieuze evenementen ter wereld. Als we iemand als Joe Rogan als commentator en McGregor in de achthoek zien, gaan we er natuurlijk van uit dat degene die de vechtscène betreedt, van de ene op de andere dag miljonair wordt. Het is tenslotte Las Vegas...
We zijn eraan gewend dat topsporters over de hele wereld waanzinnig veel geld verdienen, en op de een of andere manier krijgen we de indruk dat deelname aan wat lijkt op een gewoon ‘clubgevecht’ enorm lonend kan zijn. Maar is dat echt zo?
Voor zover we weten krijgen beginnende UFC-vechters $10 per avond betaald, ongeacht de uitkomst. Dat is geen slechte vergoeding voor het gewoon komen opdagen! Bovendien neemt de winnaar nog eens $ 10 mee naar huis als een “winnende bonus”. Voor een gewone kijker lijkt het misschien gemakkelijk geld te verdienen.
De realiteit is echter niet wat de entertainers uit Las Vegas willen dat je ziet.
In werkelijkheid zijn UFC-vechters de “armste” atleten vergeleken met hun leeftijdsgenoten in andere disciplines. Hier is een prachtige infographic van Betway dat illustreert hoeveel geld UFC-vechters verdienen (en vervolgens uitgeven).
Wat kunnen we leren van deze infographic?
- UFC-vechters worden aanzienlijk minder betaald, vergeleken met beroemde sporters in andere vakgebieden.
- UFC-strijders besteden het overgrote deel van hun inkomen aan trainingskampen, managers, transport en andere ‘nevenuitgaven’ zoals voeding en medische zorg.
- Zelfs sterren als Conor McGregor verdienen zelfs een paar keer minder dan beroemde en ervaren spelers Lionel Messi of Mitch Marner.
In feite verdient McGregor slechts 1/10 (een tiende!) van wat Canelo Alvarez verdient, ook al zitten ze, om zo te zeggen, “in hetzelfde bedrijf”.
Maar dat is Conor McGregor. Je kent zijn naam en gezicht, zelfs als je niet van vechtsporten, boksen of sportweddenschappen houdt. Hoe zit het met andere ‘beginnende’ vechters, die hun naam nog moeten maken in de roddelbladen van de wereld?
Dat is een heel ander verhaal.
Deze strijders mogen hun sponsors en voorwaarden niet kiezen. Niet alleen krijgen ze niet zoveel betaald als topspelers, maar ze geven ook een groot deel van hun inkomen uit om verder te komen.
Uiteindelijk is het niet zo dat je publiekelijk wordt geslagen onder het applaus van een juichend publiek en naar huis loopt rijk. Eerder: je traint hard, investeert al je tijd en geld in training en zelfpromotie, wordt dan zo verslagen dat je daar de rest van je leven last van kunt hebben en dan… je komt nauwelijks rond.
Ja, veel UFC-vechters leven van looncheque tot looncheque, hoe ongelooflijk het ook mag klinken.
Hoewel we eraan gewend zijn dat professionele atleten krankzinnige stapels geld verdienen met steunbetuigingen en deelname aan wedstrijden, is dit helaas niet het geval bij UFC.
De lelijke waarheid is dat UFC voor beginners niets anders is dan de zoveelste ‘hanengevecht’-arena. Misschien net iets exclusiever en visueel aantrekkelijker.
Natuurlijk moet het visueel aantrekkelijk zijn, de inkomsten van UFC bedroegen immers bijna $1 miljard in 2019 en met de toenemende populariteit ervan zouden we hun inkomsten in 1 de grens van $2020 miljard moeten zien overschrijden.
Terwijl er enorm is geld te verdienen Door middel van sportweddenschappen maken de vechters zelf zelden grote winst op de show. Natuurlijk verdienen Khabib Nurmagomedov, of andere topvechters zoals McGregor zelf, Jon Jones, Henry Cejudo of Alexander Volkanovski, miljoenen per optreden. Maar hun minder bekende leeftijdsgenoten hebben lang niet zoveel geluk.
Naast dat UFC niet het meest genereuze bedrijf is dat er is, is het winstpotentieel van UFC-vechters de afgelopen jaren ingeperkt door het Reebok-contract, dat vereist dat alle UFC-vechters in de achthoek een gevechtsuniform dragen met hun merknaam erop.
Als vechters voorheen vrij waren om deals te sluiten met welke sponsor dan ook en hun kleding en logo's op gevechtskleding te laten zien, zijn ze nu zelfs die stroom van inkomsten kwijtgeraakt.
Toen Reebok de UFC-arena betrad en de minder bekende vechters ervan weerhield geld te verdienen aan beschikbare sponsors, kwam het inkomen van de vechters automatisch neer op alleen maar UFC-uitbetaling plus een door Reebok gesponsorde deal. Voor het geval je het je afvraagt, Reebok sponsoring betaalt $ 3,500 per nacht voor degenen die een basiscontract hebben. Kampioenen verdienen tot $ 40,000, maar het zijn maar een paar geselecteerde.
Het komt erop neer dat, hoewel UFC misschien de beste arena ter wereld lijkt voor MMA-enthousiastelingen, waar je van de ene op de andere dag beroemd kunt worden en een fortuin kunt verdienen terwijl je het doet, het achter de schermen heel anders is.
De vechters die we bewonderen en waarop we wedden, gaan levend naar huis van uitbetaling tot uitbetaling, geven honderden dollars uit aan medische rekeningen, laten minstens 10% van hun inkomsten over aan hun managers en worden bovendien – ja, vernederd in het bijzijn van miljoenen mensen kijkers, wanneer ze worden verslagen door een sterkere tegenstander.
Een UFC-vechter zijn is een zware opgave, in ieder geval.
Hoe ongelooflijk het ook mag klinken, je kunt meer geld verdienen met sportweddenschappen dan de vechter in de arena verdient. Gewoon terwijl je op de bank zit, vanuit je luie stoel naar de wedstrijd kijkt en popcorn eet. Het is duidelijk goed nieuws voor de sporttoppers, maar het is zeker triest nieuws voor degenen die hun leven wijden aan trainen, vechten en daardoor hun leven riskeren.
Ga ik stoppen met het kijken naar UFC alleen maar omdat ik weet dat ze de arbeid van onderbetaalde vechters uitbuiten en mensen op dezelfde manier gebruiken als de Romeinen gladiatoren gebruikten? Nee.
Degenen die de geschiedenislessen niet hebben overgeslagen, herinneren zich zeker dat gladiatorengevechten in het oude Rome ook werden aangedreven door weddenschappen, wat een van de belangrijkste motieven was achter het organiseren van de spelen. Kon het iemand iets schelen dat gladiatoren slaven waren? Nee. Ze hadden niet eens een “winnaarsprijs”, hun voordeel van winnen was dat ze in leven bleven.
We hebben een lange weg afgelegd sinds de tijd van het oude Romeinse rijk, maar de realiteit is nog steeds hetzelfde; we juichen en applaudisseren voor de vechters die de arena betreden en willen de overwinning zien, terwijl we soms stiekem hopen dat ze worden neergehaald. Het is gewoon de menselijke natuur.
Bent u het eens?